Bureau Clara Wichmann ondersteunt een rechtszaak van een vrouw die werd gedwongen haar kind af te staan. In 1967 werd ze zwanger en in een klooster geplaatst van de Paula stichting, een tehuis voor ongehuwde moeders. Deze stichting en de Raad van Kinderbescherming zetten haar onder druk gezet om haar kind af te staan, terwijl zij zelf het kind wenste te houden. Zo werd haar pasgeboren zoon tegen haar wil bij haar weggehaald.
Bureau Clara Wichmann ondersteunt deze rechtszaak waarbij de Staat aansprakelijk wordt gesteld. Uit het dossier van de vrouw blijkt dat ze meermalen heeft aangegeven voor haar kind te willen zorgen. Toch zette de kinderbescherming – onderdeel van de Staat – haar tijdelijk uit de ouderlijke macht en maakt dit vervolgens in november 1968 definitief. Ongehuwden vrouwen werden in die tijd enorm onder druk gezet om hun kind af te staan. Cliente wil niet alleen erkenning voor het leed dat haar is aangedaan, maar wil ook weten wat er precies is gebeurd in die periode waarin meer dan 10.000 vrouwen hun kind afstonden.
Lees hier het artikel dat in Trouw van 10-09-2019:
De zoon van Scheele-Gertsen is een van de duizenden kinderen die is afgestaan tussen 1956 – toen de adoptiewet het mogelijk maakte adopties juridisch goed te regelen – en 1984, toen abortus werd gelegaliseerd. Ruim 15.000 Nederlandse kinderen werden in die periode geadopteerd, schreef de Radboud Universiteit in 2017 in een onderzoek naar binnenlandse adopties, uitgevoerd in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum van het ministerie van veiligheid en justitie. Dat zijn er meer dan vijfhonderd per jaar. Achter die cijfers gaan waarschijnlijk tussen de 13.000 en 14.000 vrouwen schuil, schat de Radboud Universiteit.
